คิดถึงตอนเด็กๆ ถือเม็ดมะขามคั่วร้อนๆ ใส่กะลา รีบวิ่งไปจองที่นั่งที่เนียนที่สุด ที่จะได้ดู “หนังขายยา” เพราะไม่ได้มีมาบ่อยๆ จะรองานประจำปีตามวัด กว่าจะมีก็เป็นปี ดังนั้นหนังขายยานี่หล่ะคือทางระบายอารมณ์เสี้ยนหนังได้ดีที่สุด
เด็กๆ จะรำคาญมาก ตอนที่คนฉาย กด “Pause” (มีมั้ยวะ) หยุดหนัง เพื่อที่จะขายยา เราจะเซ็งมากๆๆๆๆ ในใจก็คิดอยู่ตลอดวนไปวนมาว่า “แม่ง..เมื่อไรเมิงจะฉายต่อซักทีวะ? เร็วซิโว้ย.. กรูจะดูหนัง” และเมื่อหนังฉายต่อ อะลีนารีนก็จะสูบฉีดอีกที โอววว !!
จำไม่ได้ว่าดูหนังขายยาครั้งสุดท้ายเมื่อไร แต่จำได้ว่าเด็กมันสนุกมากกก !!
ไม่คิดว่าวันนี้ ผมจะได้มาพบกับ หนังขายยา อีกครั้ง รู้สึกแปลกใจและแอบดีใจเล็กๆ โดยไม่แสดงออกให้ใครรู้
ผมไปเจอรถฉายหนังขายยาคันนี้ใน “วัดโพนชัย” อ.ด่านซ้าย จ.เลย เหตุเพราะผมไปร่วม “งานประเพณีบุญหลวงและการละเล่นผีตาโขน” ซึ่งไปกบเพื่อน 2 คน (เพื่อนของเพื่อนเป็นหลาน “เจ้าพ่อกวน” ของเมือง) แล้ววันหลังจะนำรูปผีตาโขนมาให้ดู ถ้ากู้กลับมาได้ กดลบผิดหายเรียบทั้ง Card (-.-“)
ผมไม่รอช้ารีบควักกล้องออกมาเก็บภาพทันที เพราะไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่จะได้เห็นภาพแบบนี้อีก คุณหล่ะไม่เคยเห็นมานานแค่ไหนแล้ว หรือว่าไม่เคยเห็นเลย?? ดังนั้นไม่มีเหตุที่ผมจะไม่กุลีกุจอรีบถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก ให้นึกถึงอดีต
ถ่ายมุมโน้นมุมนี้ไปอย่างเร่งรีบ ราวกับว่ากลัวจะเสียโอกาสนี้ไป ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะรีบไปไหน แต่ก็รีบ รีบทำไมวะ มาตลกตัวเองหลังจากถ่ายเสร็จแล้วนี่หล่ะ
โชคดีที่วันนั้นเอาขาตั้งกล้องไป เพราะไม่งั้นเจ้า Cannon 350D ของผมคงต้องอัก ISO 1600 แล้วรูปก็จะมีแต่ Noise เต็มไปหมด (แต่ก็หนีมันไม่พ้นอยู่ดี) ใครจะบริจาคทาน 40D ให้ผมซักตัวก็คงได้บุญนะ (-.-“)
ถ่ายไปซักแปป คนที่ฉายหนังเค้าก็เริ่มเห็น ว่าเราถ่ายรูปรถฉายหนังขายยาของเค้าอยู่ ดูแล้วเค้าก็ออกจะตื่นเต้นไม่ใช่น้อย คงจะแปลกใจที่มีคนสนใจ และยังมาถ่ายรูปการฉายหนังขายยาของเค้า เพราะถ้าเป็นคนแถวนั้นคงชิน หรือคนกรุงเองก็ไม่ได้มีใครสนใจของเก่าๆแบบนี้
จากการพูดคุยกับคนฉายหนังที่ยังดูเป็นวัยรุ่นอยู่เลย แปลกใจที่ยังมีวัยรุ่นที่รักหนังขายยาอยู่ ชื่นชมนะ!! สิ่งที่เค้าบอกเป็นเรื่องที่น่าตกใจ และเป็นเรื่องที่ฟังดูเป็นเรื่องปกติในเวลาเดียวกัน.. นั่นคือตอนนนี้เหลือรถฉายหนังขายยาแบบนี้ประมาณ 6 คันทั่วประเทศ
เค้าเป็น 1 ใน 6 ที่ยังคงวิ่งรับงานฉายหนังแบบนี้ ในเขตภาคอีสาน แต่ว่าตอนนี้ไม่มีการหยุดขายยาแล้ว จะวิ่งรับงานฉายไปเลย
ได้ฟังดูแล้วก็น่าเสียดาย ที่ของเก่าๆ Classic แบบนี้ ที่อยู่คนไทยมายาวนานกำลังจะหมดไป เพราะโรงหนังไฮโซที่ต้องเสียเงินเยอะแพงๆ เข้าไปนั่งตากแอร์ เหมือนอยู่ขั้วโลกแล้วมันจะสะใจกว่า มานั่งตากน้ำค้างดูหนังแบบนี้
ดูจากปริมาณคนที่มาดูก็รู้แล้วว่าความเสี่ยงที่ หนังขายยาจะหายไปมันสูงแค่ไหน
คนไทยครับ พี่น้องครับ รักอะไรไทยๆกันดีกว่าครับ ของนอกก็รักก็ชอบได้ “แต่อย่าลืมความเป็นไทยนะ”
