“รถไฟไทย” ถึงจะเก่า ถึงจะช้า ถึงจะไม่ทันทันสมัย ไม่วิ่งเร็วปู้ดป้าดเหมือนเมืองนอกเค้า แต่ก็ Classic นะ.. นั่งเย็นๆ กินลม ชมวิวต้นไม้เขียว(ๆๆๆๆๆๆๆๆ ย้ำว่าเขียวจริง) ดูชิวิตของคนข้างทาง และดูชีวิตของผู้ร่วมโดยสาร พร้อมกับเสียงบรรเลงจาก ล้อเหล็กที่เคลื่อนตัวไปตามรางที่วางเอาไว้ ฉึ๊ก ฉั๊ก ๆ เป็นจังหวะ แล้วแต่จะพรรณาว่าเป็นทำนองอะไร..
ต่อไปถ้าจะมีรถไฟ ที่เป็นแบบไฟฟ้า วิ่งเร็ว 200 กว่า กม./ชม. เข้ามา.. ช่วยสร้างแยกออกไปได้มั้ยคับ ขอเก็บ “รถไฟไทย” รุ่นเก่านี้ไว้ให้ผมนั่งต่อไปเถอะ และไว้ให้คนเหงา คนเศร้า คนจน คนชิว ได้นั่งปลดปล่อยใจไปกับความคลาสสิกเหล่านี้ด้วยเทอญ..
คลาสสิคแท้ๆ นั่งสบายๆ ลมเย็นๆ
วะ วะ วะ ว้าว ว้าว ว้าว ว้าววววว ^_^
แวะ แวะ แวะ แว้ววววววว !!
เหงาดี ไม่สิ เหงาบางทีก็ดี บางทีก็ไม่ดี
เอาเข้าตัวตลอด !!
งามคับๆๆ
ขอรูปน้องหมาได้มะ หาวยาววววววววววววว ….หูชี้
นะ นะ
อยากได้ไปทำwall
ขอบคุณล่วงหน้า
ว้าวว
^^